Het tijdelijke podium
Entertainment rigging wordt gebruikt om tijdelijke podia te creëren, binnen en buiten. Truss-systemen en kettingtakels ondersteunen licht- en geluidsapparatuur voor de meest uiteenlopende evenementen en worden zelfs onderdeel van de scenografie zelf.
De ontwikkeling van truss (Q3773) zoals we die vandaag kennen, begon tegen het einde van de jaren 1970 toen de amusementsindustrie op zoek was naar een eenvoudig en efficiënt middel om lichte maar ook veilige draagstructuren te vervaardigen. De enorme groei van de vraag naar populaire muziek in de jaren 1960 had een verschuiving teweeggebracht van binnenpodia met hun eigen permanente geluids- en lichtinstallaties naar arena's, universiteitscampussen, gymnastiekzalen, stadspleinen en - vooral - plattelandsvelden. De baanbrekende grootschalige openluchtfestivals zoals Jazz Bilzen (vanaf 1965), het Isle of Wight Festival (1968), en Woodstock (1969, Q74) begonnen met het creëren van het podium en de vereiste steunen voor licht en geluidsapparatuur. Hiervoor werden lichtgewicht houten constructies en standaard stalen steigers van bouwterreinen gebruikt. Festivals en concerten werden snel een nieuwe industrie, aangewakkerd door de groei van de platenverkoop. Bands en hun promotors wilden grotere en betere shows geven om publiek te trekken en een aanhang op te bouwen voor de muziek van de band. De verlichting moest spectaculairder zijn en het geluid moest een veel groter publiek bereiken. Vroege rockconcerten gebruikten alleen de 'backline' speakers op het podium en een paar speakers voor de zang, maar om een groot publiek te bereiken moesten de speakers omhoog. Dit alles vereiste dat licht en geluidsapparatuur boven en aan de zijkanten van het podium werden opgehangen. Steigerconstructies waren niet langer toereikend.
Fabrikanten begonnen speciaal voor het podium truss-systemen te ontwikkelen: structuren die aanzienlijke lasten konden dragen en de breedte van grote podia konden overspannen. Aluminium werd al snel het favoriete materiaal, omdat het niet alleen duurzaam maar ook licht is, wat het optuigen vergemakkelijkt en de transportkosten verlaagt. Er werden verbindingssystemen ontwikkeld om de montage en demontage zo snel mogelijk te laten verlopen - vooral belangrijk voor optredens op tournee, zoals veel bands deden.
Aluminium is moeilijk te lassen en vereist speciale apparatuur en bekwame lassers. Dit creëerde een kans voor nieuwe fabrikanten, die de nodige know-how meebrachten uit andere industrieën. Bijvoorbeeld James Thomas Engineering, dat in 1977 begon in een kleine garage in Bishampton, Engeland, met het maken van truss-systemen en aanverwante staging-apparatuur, voornamelijk voor de live muziekindustrie. Het bedrijf groeide snel en verhuisde naar een omgebouwde kantoorruimte en vervolgens naar een veel grotere ruimte van 464,5 m² in 1980. De innovatie ging in die tijd snel, omdat fabrikanten probeerden te voldoen aan de behoeften van concerttournees. In 1983 ontwikkelde James Thomas een voorgemonteerd trussontwerp, zodat de lichten aan de truss bevestigd konden blijven tijdens het transport. Delen van de truss met de lichten er nog aan konden rechtstreeks op een vrachtwagen worden gerold, dan rechtstreeks naar het podium worden gerold en bij de volgende gelegenheid worden gemonteerd.
As the scale and creative ambitions of the shows developed, truss became not just a place to hang lights, speakers and other technical equipment, it became integral to the design of the show itself. Lighting designers recognised that, as well as creating architectures of light beams in the air, they could use the shape made by the truss structure as part of the aesthetics; trusses were built in the form of triangles, fans, stars. Later, these shapes were made mobile, changing during the show into different configurations.
Truss systems are just one part of entertainment rigging. A truss structure is either ground-supported, with vertical legs of truss holding up the part over the stage, or flown, suspended from the roof of the venue. Either way, the truss needs to be raised into position. The electric chain hoist (Q30610) first appeared in the 1930s, as a development of earlier manual hoists, which were themselves based on ‘block and tackle’ systems from Antiquity. Chain hoists became the standard way of lifting truss structures and other loads. On larger or more complex installations, control systems were developed to operate multiple hoists together, ensuring they worked in synchrony.
During the 1980s, the corporate event industry took off, producing large scale productions such as product launches and trade shows. Drawing on the skills and understanding of how to make thrilling experiences for an audience found in theatre and the live music industry, rigging became a central part of the expanded field of the entertainment industry. Whenever a temporary stage is required – indoors or out, for theatre, music, festival, corporate events, sports and other ceremonies – entertainment rigging, born on the rock concert stages of the 1960s, will be present.