View source for Van ons, is van jou

''Het Canon-project bouwt voort op eerder onderzoek en middelen met betrekking tot de geschiedenis van het technisch theater. Meer nog, het zet een belangrijke traditie voort van het delen van informatie en ideeën, gebaseerd op principes van wederzijdse steun en samenwerking.'' 

[[File:IO2 G.10 01.jpg|700px|thumb|center]]

Open kennis is kennis die vrij te gebruiken is zonder beperkingen. Het uitgangspunt is dat kennis een gemeenschappelijk goed is dat van iedereen is, en dat het delen van kennis iedereen ten goede komt. 

Ook al lijken open source, open kennis, crowd sourcing en soortgelijke concepten recente fenomenen, in werkelijkheid gaat hun geschiedenis terug tot bijvoorbeeld de [[Item:Q30590|'''Encyclopédie, ou dictionnaire raisonné des sciences, des arts et des métiers'']] van Denis Diderot in de jaren 1750. Hij stond hergebruik van zijn werk toe in ruil voor materiaal van andere auteurs. In de jaren 1950 en 1960 was veel computersoftware open source, en de begindagen van het internet in de jaren 1990 gaven de beweging een impuls. De start van Wikipedia in 2001 gaf het een zichtbaar gezicht voor de wereld. In datzelfde jaar ontwierpen Lawrence Lessig en Eric Eldred de Creative Commons License (CCL) omdat ze behoefte zagen aan een licentie tussen de bestaande vormen van auteursrecht en de status van publiek domein. Versie 1.0 van de licenties werd officieel vrijgegeven op 16 december 2002. 

Binnen de theatertechniek is het delen van informatie cruciaal. De meeste beroepsorganisaties zoals [[Item:Q30470|OISTAT]] (Q30470), [[Item:Q92|STEPP]] (Q92) en andere hebben in hun missie verklaringen staan als "de uitwisseling van ideeën en innovaties stimuleren", "kennis delen", "levenslang leren aanmoedigen", "onze leden informeren", enzovoort. Vaak is de uitwisseling meer informeel tussen de leden, maar sommige samenwerkingsprojecten hebben internationale erkenning gekregen. 

Een voorbeeld is Theatre Words, een OISTAT-project dat in 1975 van start ging en meer dan 2000 theatertermen in 25 verschillende talen verzamelde. In 2011 werd [[Item:Q20190|Digital Theatre Words]] (DTW, Q20190) gepresenteerd op de Quadriënnale van Praag. Het project was volledig op vrijwilligers gebaseerd, met [[Item:Q758|Jerôme Maeckelbergh]] (Q758) en [[Item:Q30592|Michael Ramsaur]] (Q30592) als leidende krachten. De Canonbase van het Canonproject heeft de informatie hergebruikt om een taxonomie te ontwikkelen en historische termen toe te voegen. 

Het [[Item:Q30573|ETTE-project]] (Q30573) is een ander gezamenlijk project dat Open kennis is. Het project ontwikkelde inhoud voor het leren van basisveiligheid in verschillende talen. Het werd gesteund door Europese Erasmus-financiering, en een van de vereisten was dat de resultaten in open source zouden worden gepubliceerd, op basis van het beginsel dat wat de gemeenschap financiert, terug naar de gemeenschap moet gaan. 

De [[Item:Q494|EUTA Theatre Architecture database]] (Q494) en [[Item:Q30593|Observatorio de Espacios Escénicos]] (Q30593) zijn twee andere voorbeelden van open gegevens die door internationale groepen op ons gebied zijn gegenereerd. De eerste somt belangrijke historische theaters op en beschrijft ze. Het tweede is een observatorium dat de theaters op historische kaarten plaatst. 

Het project Canon of Technical Theatre History ging in 2019 van start en bouwt verder op deze traditie. Het project ontwikkelde honderd verhalen die de belangrijkste keerpunten van de technische theatergeschiedenis weergeven, een reeks instrumenten voor gebruik in het onderwijs, een set inspirerende methodieken voor het onderwijs en een netwerk van geïnteresseerden in erfgoed en geschiedenis van technisch theater. Al deze informatie wordt verzameld in een database die Canonbase heet. Alles wat in het project is ontwikkeld kan door iedereen zonder beperkingen worden hergebruikt. 

De Canonbase integreert en beveiligt informatie uit verschillende open bronnen en maakt collecties toegankelijk die anders moeilijk te vinden zijn. Het koppelt de informatie aan elkaar zodat nieuwe relaties zichtbaar worden en de informatie wordt verrijkt met brondocumenten. Bovendien visualiseert het de informatie door middel van tijdlijnen, kaarten, bomen en woordwolken. Het project heeft ook nieuwe informatie gecreëerd door de in de database verzamelde informatie grondig te onderzoeken. 

De informatie is gestructureerd in een open dataformaat, zodat deze kan worden hergebruikt door de database te bevragen of na afloop van het project kan worden geëxporteerd naar het wereldwijde Wikidata-platform. De opzet en de methodologie van het project garanderen dat het onderzoek van zowel leraren als studenten terugvloeit naar het onderwijs en naar het bredere beroepsveld. De resultaten kunnen worden gebruikt door lokale belanghebbenden, wat de band tussen de lokale gemeenschap en het onderwijsveld versterkt. Het netwerk dat voortkomt uit deze samenwerking garandeert de toekomstige ontwikkeling en duurzaamheid van de resultaten. 

Na het project zal de Canonbase worden gebruikt als samenwerkingsplatform waar onderzoekers hun ruwe onderzoeksinformatie kunnen plaatsen en koppelen aan de resultaten van anderen, waardoor de gemeenschappelijke kennisbasis wordt verrijkt. Tegelijkertijd kan het worden gebruikt voor crowd source-informatie op basis van een groeiend netwerk van vrijwilligers en professionals. 

Want 'Wat van ons is, is van jou' en 'elke dag is er een dag meer geschiedenis'.